ریشه ی بی احترامی به یکدیگردر جامعه ی ایران

شایدعلت و ریشه ی احترام نگذاشتن مردم ایران به هم را بتوان در گرامی نبودن کودکان دراغلب خانواده هاوجامعه ی ایران یافت.

بارها شاهدکتک خوردن کودکان کم سن درمکانهای عمومی مثل خیابان، اتوبوس ویا درمدارس از دست والدین و اولیای مدرسه بوده ایم.لحن غالب برخوردبا بچه ها لحن تحکم و دستوریست. عدم توجه به نظرات بچه ها و به حساب نیاوردن انها از مسایل بسیار رایج در اغلب خانواده ها حتی گاه خانواده های تحصیل کرده است.احترام به بزرگتر به معنی بی احترام بودن کودکان تعبیر شده است.تکریم کودکان اگرچه از ملزومات دین ماست مانند بسیاری دیگر ازدستورات دین تعطیل مانده  است.

متاسفانه جامعه ی ایران باید به دلیل رعایت دقیق این دسنور به جامعه ی غرب در این باره غبطه بخورد. فاصله بین این دو فرهنگ در مورد کودکان به قدری زیاد شده که جابجا شدن بین این دو محیط برای بچه ها شوکه کننده است.امروزه لحن غالب برخوردبا کودک در فرهنگ غرب جای خود را به لحن پیشنهادی و نظرخواهی داده است (مثال:دستهاتو بشور تبدیل شده به:میخوای دستاتو بشوری؟).در جامعه ی غرب نیز کودک به عنوان یک فرد، محترم است و این احترام در جای جای جامعه خود را نشان می دهد. پلیس از سیلی پدر یا مادرو معلم به گوش کودک یا دانش آموزشان نمی گذرد و عدم توجه والدین وتکرار آن یا موارد مشابه به هر دلیل پیامدهای سختی تا حد گرفتن کودک از والدین واخراج معلم از محیط های کار با کودکان را به دنبال خواهد داشت.

 در این نوع آموزش احترام به هم نوع ملکه ی فردی خواهد شد که در کودکی در خانواده و جامعه محترم پرورش داده شده است.پس متولیان فرهنگی جامعه باید با توسل به تمامی امکانات موجود برای نجات جامعه  به کمک خانواده ها بشتابند. .

از مهمترین ابزارهای در دسترس وسایل ارتباط جمعی است .اما در برنامه های ساخته شده در تلوزیون ایران که ظاهرآ متناسب با  سن کودکان تهیه  می شود نیز متاسفانه  همین معضل فرهنگی موج میزند، در این برنامه ها داد زدن بر سر بچه ها تعجب همگانی و عکس العمل ناراضی اطرافیان را به دنبال ندارد.به آسانی با کودک بد رفتاری میشود و حتی صحنه های کتک کاری که در غرب از برنامه ی کودکان حذف شده  در ایران به راحتی برای بچه ها نمایش داده می شود.

البته اگر چه متولیان فرهنگی جامعه مسوول  رفع خطاهای رایج فرهنگی جامعه  اند،متاسفانه گاه نوع کلام ولحن صحبت  از تریبون های مدیریت فرهنگی جامعه به گونه ایست که نمی توان در بحث ریشه یابی علت بی احترامی ایرانیان نسبت به یکدیگر،از کنار این مهم بی تفاوت گذشت.